De auteur
Voor informatie over Kees van Beijnum ga je naar:
http://www.keesvanbeijnum.nl/web/Biografie.htm
Het plot
Claire, de hoofdpersoon, had alles wat een vrouw wensen kon. Dat was onder andere een oscar, een man, twee kinderen, een villa, een Alfa Spider, een gaaf gezicht, een platte buik en minnaars. Toen haar kinderen ouder werden en het huis uit gingen kreeg ze een alcoholverslaving. Ook ging ze steeds vaker vreemd. Ze had meerdere (zes) minnaars, de door haar genoemde zes misstappen. Het contact tussen haar en Leen (haar man) werd steeds slechter. Toen ook hij vreemd ging zaten ze in een scheiding.
Ook het contact tussen Claire en Bas werd verminderd toen Bas naar een klooster in Frankrijk ging en daarna naar het gevang ging. Toen hij verlof kreeg ging hij bij zijn moeder wonen. Van hun hechte band van nauwelijks sprake. Behoedzaam proberen moeder en zoon het mijnenveld van het verleden te omzeilen.
Voor een andere samenvatting van het plot:
http://www.scholieren.com/boekverslag/55773
De thema's van dit boek zijn moeder-zoonrelatie en misverstanden.
Mijn meningen
Ik heb dit boek gelezen toen ik vijftien jaar was. Toen ik begon met lezen wist ik niet waar ik mee moest beginnen. Ik wist maar niet over wie de schrijver het had. Hij gebruikte steeds het woord zij en ik dacht niet dat hij het steeds over dezelfde persoon had. Later kwam opeens een heel andere verhaallijn met andere hoofdpersonen. Het bleek dus dat Claire, de hoofdpersoon, een filmscenario aan het (her)schrijven was.
Tijdens het lezen is mijn mening over het boek zeker veranderd. Het verhaal werd steeds begrijpelijker. De eerste paar hoofdstukken gaan over het verleden van Claire. Wat ze allemaal had gedaan, wie haar vrienden zijn, hoe ze aan haar baan is gekomen, gebeurtenissen met haar kinderen, enzovoorts. Dit vond ik niet interessant. Ik dacht dat later in het boek deze gebeurtenissen en gedachten terug zouden komen, maar dit is niet zo. Eigenlijk lees je dus 186 bladzijden over Claire als persoon. Later, toen Bas aan de orde kwam, werd het spannender. Je wilt heel graag weten wat Bas nou had gedaan om in de gevangenis te komen, maar dat verteld de schrijver niet. Dat stuk las gemakkelijk. Toen ik erachter kwam, werd het weer wat saaier. Dan ga je weer terug in de tijd, wanneer Claire haar man ontmoette. Je hebt gewoon geen zin om acht bladzijdes te lezen wat hun favoriete films, muziek en boeken zijn. Dat soort details kon de schrijver beter weglaten, ik vond dat erg saai en niet leuk om te lezen.
Het mooiste stuk van het boek vond ik de verklaring van de misdaad van Bas zelf. Je leeft je helemaal in. Ik zag het landschap helemaal voor me. De grot, het natte gras. Het hele boek door dacht ik dat Bas een kwajongen was en ik mocht hem ook niet. Hij kwam heel depressief over. Maar toen ik zijn verklaring las vond ik Bas echt zielig en ik snap nu waarom hij depressief is, hij heeft er een trauma aan overgehouden.
Het taalgebruik van de schrijver was erg verwarrend. In het begin (zoals ik al zei) snap je niet wat er gebeurd. Er zijn twee verhaallijnen, waarvan één dus het filmscenario van Claire is. Er is ook veel tijdwisseling wat erg verwarrend is. Eerst heeft Claire net een fles wijn op en dan is ze opeens zwanger. Ze was dus zwanger van haar eerste kind. De schrijver legt erg de nadruk op Claire en Bas, waardoor ik heel lang niet door had dat Claire een tweede kind had, een dochter. Zij kwam nauwelijks aan de orde.
Wat ook erg verwarrend was, is dat de schrijver soms alleen hoofdletters opschreef, zoals B. of H.. Ik wist maar niet of dit een persoon, een plaats of een ding was. Uiteindelijk heb ik vernomen dat het meestal een plaats was, maar dan is het toch gek dat sommige plaatsnamen wel voluit worden geschreven, zoals Rheinbach. Ook schreef hij meerdere keren B.B., wat wel een persoon was. Daarnaast kon je ook niet vaak opmaken wie wat zei. Meestal staat er na een zin 'zei Bas.' maar in dit boek niet. Ook zijn er af en toe alinea's waar de schrijver zich uitleeft met allemaal moeilijke woorden en het dus niet meer begrijpt.
Ik vond het ook indrukwekkend dat de schrijver mooie scripten kan schrijven voor Claire's filmscenario.
